Recenzja książki "Szklany tron"

Recenzja książki "Szklany tron"

Recenzja książki z którą wiązałam duże nadzieje po skończeniu dwóch pierwszych tomów serii "Dwór cierni i róż".

Tytuł:Szklany tron

Autorka:Sarah J. Maas

Liczba stron:518

Rok wydania:2013

Wydawnictwo Uroboros

Gatunek:Fantasy

Opis

Siedemnastoletnia Celaena jest wyszkolonym zabójcą, jednym z najlepszych, ale popełniła fatalny błąd. Została złapana i skazana na dożywotnią niewolniczą pracę w kopalni soli Endovier. Książę Dorian składa jej ofertę. Celaena musi walczyć na śmierć i życie w turnieju o tytuł królewskiego zabójcy. Jeśli wygra – będzie wolna, jeśli przegra – jej wybawieniem
będzie śmierć. Uczestnicy turnieju giną w tajemniczych okolicznościach. Czy Celaena zdoła zdemaskować zabójcę zanim sama stanie się ofiarą?

Moja opinia

Zacznijmy od narracji na którą podczas czytania pierwszych stron bardzo narzekałam,  ponieważ miałam nadzieję, że w książce będzie moja lubiona narracja - pierwszoosobowa, lecz jest tam narracja trzecioosobowa, ale gdy zobaczyłam, że sytuacje są opisane z perspektywy różnych bohaterów uznałam to za bardzo duży atut. Atutem jest również styl autorki. Pisze ona takim świetnym stylem, że książki czyta się w mgnieniu oka! Czas akcji bardzo przypomina średniowiecze. Wiadomo - król, damy, wieszanie czarownic. Jako, że ja nie przepadam za książkami w średniowiecznym stylu, tu pojawił się malutki problem. Próby podczas turnieju były bardzo ciekawe a ostateczna walka to mistrzostwo. W książce znajdziemy drobny wątek kryminalny dobrze prowadzony (bo gdyby nie jedna scena nie domyśliłabym się rozwikłania zagadki) i ciekawy. Do większości bohaterów nie pałam wielką sympatią lecz Chaol jest naprawdę świetny, uwielbiam go tak jak większość postaci, które nie mamy podane na tacy tylko powoli poznajemy ich coraz bardziej i bardziej #teamChaol. Jeszcze polubiłam postać Noxa nawet sama nie wiem dlaczego. Lubie go i tyle. A oceniając postać Cealeny myślałam, że będzie trochę bardziej arogancka i niedostępna a nie, że od razu zacznie robić maślane oczka do księcia ale mimo tego i tak ją lubię za odwagę i pewność siebie.

Książkę tą przyjemnie się czytało, ale bez szału. Zdaje sobie sprawę z tego, że ta książka spodobałaby mi się bardziej gdybym nie miała wobec niej tak dużych oczekiwań po skończeniu  Dworu mgieł i furii.

Polecam tą książkę osobą, które po prostu chcą się rozerwać bo książka ta naprawdę jest pełna akcji.

Po kontynuacje sięgnę z ciekawości, bo podobno następne tomy są lepsze.

Edit:Prawie kończę "Koronę w mroku" i jest naprawdę dobra, aż jestem zaskoczona.

Ocena
 7/10